61- Ο Γέροντας (1)

με το προηγούμενο κεφάλαιο περί ευχής,

και το πιο σημαντικό από όλες τις αναρτήσεις,

κλείνω ένα κύκλο αναφερόμενο γενικά στα περί Όρους,

για όσους άνδρες, και κυρίως τις γυναίκες, που δεν το έχουν επισκεφτεί,

και τώρα μπορώ να αναφερθώ περισσότερο,

στην προσωπική μου διαμονή εκεί.

θα μπορούσα να γράψω και για άλλους γέροντες που έχω συναντήσει,

μόνο που επειδή είναι ακόμα εν ζωή,

δεν αισθάνομαι άνετα να αναφερθώ σε αυτούς, ούτε και το θεωρώ πρέπον,

οπότε πια στην συνέχεια τώρα, μπορώ να μιλήσω ειδικά για τον Γέροντά μου,

τον Γέροντα Ιερόθεο.

το πρώτο που μπορώ να πω,

είναι σίγουρα το χάρισμα της φιλοξενίας που είχε,

μάλιστα ο Άγιος Παΐσιος χαρακτηριστικά μου είχε πει,

πως συναγωνίζεται στο θέμα της φιλοξενίας και τον... Αβραάμ! 

είναι απίστευτο τι κόσμος έχει περάσει από το κελλί του,

θυμάμαι για παράδειγμα κάποια μέρα ήμασταν, 

μαζί με  τους μοναχούς της συνοδείας του, ήδη 15 άτομα εκεί πέρα, 

όταν υπήρχαν μόνο δυο υπνοδωμάτια για τους κοσμικούς,

και τον βλέπω στο μονοπάτι νάρχεται με άλλους τρεις ακόμα,

τρέχω και τον βρίσκω και κρυφά τον ερωτώ,

μα πού θα κοιμηθούν και γιατί φέρνει και άλλους ακόμα,

κι απαντά με ένα αφοπλιστικό τελείως ύφος,

σχεδόν απολογητικά, σαν μικρό παιδί που ντρέπεται,

σαν να τον έχεις τσακώσει νάχει κάνει κάποια σκανταλιά,

"μα ...δεν μπορούσα να τους πω ...όχι, κι έπειτα, 

έχουμε ακόμα κάτι φλοκάτες και κουβέρτες 

για στρωματσάδα στο πάτωμα...".

και ο κόσμος που ερχόταν, ήταν κάθε ...επιπέδου,

από αλήτες και φρικιά και ναρκομανείς (σαν και του ελόγου μου),

μέχρι πολύ γνωστά ονόματα από ηθοποιούς, σκηνοθέτες, ζωγράφους,

πολιτικούς, δημοσιογράφους, παρουσιαστές, μουσικούς, διαφημιστές,

και άλλους πολλούς και πολύ επίσημους.

κι εδώ ήταν το άλλο φοβερό στοιχείο του,

με όποιον μα όποιον κι αν βρισκόταν απέναντί του,

συντονιζόταν και ταυτιζόταν τόσο πολύ μαζί του,

κι "έσβηνε" τελείως την δική του προσωπικότητα τόσο,

που ο άλλος νόμιζε πως έβλεπε έναν πολύ δικό του άνθρωπο,

κάποιον που έχει περάσει ακριβώς τα ίδια με αυτόν,

που έχει τις ίδιες εμπειρίες και γνώσεις 

και μπορεί να ανοιχτεί και να συζητήσει με αυτόν,

και το κυριότερο, χωρίς να τον κρίνει για τίποτα απολύτως,

χωρίς ...θρησκευτικές συμβουλές, αλλά με μια πλήρη ελευθερία αποδοχής.

για αυτό και όσοι τον γνώρισαν, τον αγάπησαν,

αφού πρώτος αυτός τους αγάπησε και τους δέχτηκε, όπως ακριβώς είναι,

και για αυτό, ανεξάρτητα από το πού αλλού στο Όρος θα πηγαίνανε επιπλέον,

θεωρούσαν πως οπωσδήποτε θα έπρεπε να τον ξανασυναντήσουν. 

παρεμπιπτόντως,

μιάς και είναι θέμα των ημερών,

και τον Μπουτάρη έτυχε να τον συναντήσω εκεί στο κελλί,

ας κάνω και ένα ...τεστ, 

αν ακούσατε την συμβουλή μου για τους θανάτους στα νέα, (σ.40)

ποιοί διαβάζοντας για την εκδημία του Γιάννη Μπουτάρη,

κάνατε και μιαν ευχή:

"Κύριε Ιησού Χριστέ,

ανάπαυσον την ψυχή του δούλου σου Ιωάννη".

- μην μου απαντήσετε αλλά κάντε την ευχή,

όπως και για τον Βαρδή.

 

εκτός από τις ψυχές τους,

όφελος έχουμε, προσευχόμενοι, και εμείς!