80- Φως υπερφύσεως Όρους

η ιστορία στο τέλος σήμερα, με τον Άγιο Παΐσιο,

θα μας δείξει πως κυριολεκτούμε,

όταν μιλάμε για "φωτισμένους" Γέροντες.

 

Φως είναι ο Ιησούς,

αφού ο Ιησούς μας είπε:

"Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· 

ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, 

ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς".

 

ο Ιησούς είναι το Φως

και μας ζητά να γίνουμε παιδιά Του,

ακούστε έκφραση, να γίνουμε παιδιά Φωτός!

"πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε."

 

οι μοναχοί, για να πολεμήσουν τα τρία φίδια,

τα τρία "φι", φιλαργυρίας, φιλοδοξίας, φιληδονίας,

με τα οποία ο εχθρός μας μάς πολεμάει,

οδηγούνται αντίστοιχα

στην ακτημοσύνη, την υπακοή και την παρθενία,

αλλά δεν είναι ούτε η νηστεία, ούτε οι αγρυπνίες, 

ούτε η παρθενία που τους αγιάζει,

αφού και ο διάβολος ως ασώματος άγγελος,

ούτε καν χρειάζεται να φάει, ή να κοιμηθεί ή να πορνεύσει...

ο αγιασμός είναι ...εύκολος!

γιατί είναι δώρο και χαρίζεται,

αλλά δεν υπάρχουν πολλοί Άγιοι,

γιατί "πρέπει να δωσουν αίμα, για να πάρουν Πνεύμα",

στην μάχη που δίνουν για να φτάσουν 

στις υποχρέωση που απαιτείται για τον αγιασμό,

δηλαδή εκτός από την Ορθή Πίστη,

να αποκτήσουν και να διατηρήσουν την ταπεινότητα.

ο Χριστός μας έδειξε την φωτεινότητα της δόξας Του,

στην Μεταμόρφωσή Του στο όρος Θαβώρ:

 

"καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, 

καὶ ἔλαμψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, 

τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. "

και είναι αυτό το Φως που βλέπουν οι Άγιοι,

όταν συνομιλούν με τον Θεό,

γυρεύοντας την Θέωση στην θέα του Θεού,

όπως έκανε και ο Άγιος Παΐσιος μια φορά,

που αφού πέρασε κάποιος χρόνος που δεν μετριόταν

βλέποντας τον Θεό ως Φως λαμπρό,

βγήκε έξω στον κήπο του κελλιού,

και του έκανε εντύπωση που δεν είχε ακόμα ξημερώσει,

και φώναξε σε φίλο μοναχό που ζούσε σε κελλί εκεί κοντά,

"τι γίνεται; ακόμα βράδυ είναι και πώς αργεί να ξημερώσει;"

για να του απαντήσει ο μοναχός παραξενεμένος

"μα τι λες Γέροντα; μέρα μεσημέρι είναι..."

και να συνειδητοποιήσει πως τα μάτια του

δεν είχαν ακόμα  συνέλθει απο την λαμπρότητα του Θείου

και τον ήλιο έβλεπε σαν φεγγάρι

και η ημέρα σκοτεινή του φαινόταν...