64- έγχρωμη ...τηλεόραση

μπορεί σε δογματικά θέματα ο Άγιος Παΐσιος να γινόταν πάρα πολύ αυστηρός,

ή όταν κάποιος του μετέφερε κάποιον πόνο ή μιά σοβαρή κατάσταση, 

να έβλεπες το πρόσωπο κυριολεκτικά να (συν) πάσχει,

αλλά γενικά ήταν πάντα χαμογελαστός

και χαρακτηριστικό ήταν και ό τρόπος που "έπαιζε" με τις λέξεις

και επί πλέον είχε και απίστευτο χιούμορ,

όπως θα δείξουν τα επόμενα περιστατικά.

 

 

προσπαθώντας να μου εξηγήσει  πώς "λειτουργεί" το χάρισμα που είχε,

στο να διαβάζει όλους τους ανθρώπους που τον πλησίαζαν, μου είπε:

"να, πώς είναι στα αεροδρόμια που έχουν κάτι μηχανήματα,

και βγάζουν ακτινογραφίες βλέποντας το εσωτερικό από τις βαλίτσες,

έτσι και ο Καλός Θεός μού έχει χαρίσει και μένα

μια τηλεόραση, που μου δείχνει τι έχουν στις ψυχές τους οι άνθρωποι,

αλλά στον (Άγιο) Πορφύριο, του έχει δώσει καλύτερη,

εμένα είναι μαυρόασπρη, ενώ η δική του είναι ...έγχρωμη!".

 

ή, να και κάτι ακόμα που περιμένω χωρίς αμφιβολία,

ότι θα το ακούσω κάποια στιγμή,

"όταν ακούσετε στα νέα να λένε πως η Ελλάδα και η Τουρκία,

αποσύρουν αντίστοιχα τους πρέσβεις τους,  

ε τότε ήρθε και η ώρα να πείτε κι εσείς,

ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς."

 

στο Όρος καταφεύγουν και κάμποσοι ...παλαβοί-σαλοί,

μια φορά περιμέναμε με κόσμο πολύ,

πότε θα μας ανοίξει την καγκελόπορτα έξω από το κελλί του,

οπότε την ώρα που τελικά μας πλησίασε να την ανοίξει,

πλησιάζει και νέος τις,

ο οποίος κουβαλούσε στον κάθε ώμο του κι από έναν μεγάλο ...παπαγάλο

(άγνωστο πώς κατάφερε και μπήκε στο Όρος με δαύτους),

και χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο ο Άγιος,

και μάλλον θέλοντας να τον ...ξεφορτωθεί, 

παρά να καθυστερήσει εξ αιτίας του,

τον κοιτά, κοιτά τα ...πτηνά, και του λέει

(πάντα προγνωρίζοντας, θυμίζω, τις απαντήσεις μας)

"μα τι ωραίος παπαγάλος, θα μου χαρίσεις τον έναν, αφού έχεις δύο;"

ο νέος τα χάνει, δεν το περίμενε, και ψιλοτραυλίζοντας απαντά:

"ε, ..δεν μπορώ, είναι ...παρέα, ο άλλος θα μείνει μόνος του"

και πάλι αστραπιαία του απαντά ο Άγιος:

"ε, τότε χάρισέ μου και τους δύο!"

κι ο νέος αμέσως μεταβολή κι όπου φύγει-φύγει.

 

"μπόνους" η τωρινή ανάρτηση 

με ένα περιστατικό ..."έγχρωμης τηλεόρασης".

ο Άγιος Πορφύριος,

[ο οποίος είχε έναν παπαγάλο, βλ. σ.5,

και όντως τον είχε διδάξει να λέει λόγια προσευχής]

κάποια μέρα μπήκε σε ένα ταξί,

όπου ο ταξιτζής έκανε το μέγα σφάλμα να βρίζει.

την πρώτη φορά τούκανε μια παρατήρηση ο Άγιος. 

την 2η, του λέει, πρόσεχε, έτσι που βρίζεις,

δεν ξέρεις τι θα γίνει στο επόμενο στενό, 

μην και πεταχτεί κανείς να σε τρακάρει,

όπου πράγματι, παρά λίγο σχεδόν στο στενό, όντως να τρακάρει,

τα χάνει για λίγο ο οδηγός κοιτώντας τον Άγιο στον καθρέφτη,

αλλά μετά, τριτώνει το κακό και ξαναβρίζει,

οπότε ο Άγιος του λέει:

"κοίτα να δεις, έχεις τώρα τον γυιό σου άρρωστο στο νοσοκομείο,

με πυρετό πολύ ψηλό, κι όλοι οι γιατροί ανησυχούν, αν θα τα βγάλει πέρα,

αλλά να ξέρεις, δεν σου φταίει ο Θεός που βρίζεις σαν υπαίτιο,

αλλά οι δικές σου αμαρτίες τον έχουν οδηγήσει στο νοσοκομείο".

κρακ-κρακ-κρακ χειρόφρενο και στάση, και πού το ξέρεις εσύ

και ποιός είσαι κλπ, σίγουρα η κουβέντα μετά, 

οδήγησε και τον ταξιτζή σε μετάνοια και το παιδί του θεραπεύτηκε.