κάποια στιγμή ο Χριστός,
έβαλε τα χέρια Του στα κεφάλια των μαθητών Του,
και τους έδωσε μια συγκεκριμένη Δύναμη,
να μπορούν να τελούν τα μυστήρια της Εκκλησίας μας.
και αυτοί με την σειρά τους μεταφέρουν την ίδια Δύναμη
και με τον ίδιο τρόπο, ακουμπώντας τα κεφάλια των δικών τους μαθητών.
αυτή η μεταφορά συνεχίζεται στους αιώνες, αδιάσπαστη,
σε όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς,
που παραμένουν ασάλευτοι κι αμετακίνητοι,
χωρίς να αλλάξουν "ούτε ένα γιώτα ή ένα κόμμα" σε όλα όσα παρέλαβαν.
(ενώ οι καθολικοί για παράδειγμα, δεν την κατέχουν,
και τα μυστήριά τους δυστυχώς, είναι όλα άκυρα!)
αυτή η Δύναμη είναι που κάνει τους ανθρώπους να γίνονται ιερείς,
και να μπορούν να τελούν τα μυστήρια, όπως την Μετάνοια.
και προσοχή, η Δύναμη δεν εξαρτάται από το ...ποιόν του κάθε ιερέα,
και ο πιο αμαρτωλός παπάς, μπορεί να δώσει την άφεση των αμαρτιών,
αλλά και να τελέσει το μέγιστο θαύμα που γίνεται σε κάθε Θεία Λειτουργία,
μετατρέποντας το ψωμί και το κρασί στα Τίμια Δώρα.
και ακριβώς επειδή το χέρι του ιερέα ακουμπά
σε κάθε Θεία Θυσία τα Άγια των Αγίων, αγιάζεται και αυτό,
και φιλώντας το χέρι του εμείς,
(θυμάστε;) "πίνουμε" από αυτήν την Αγιότητα!
και μια λεπτομέρεια,
ο γέροντας μου είχε πει πως όταν μεταλαμβάνω,
τότε και μόνο τότε δεν ...επιτρέπεται να φιλώ τις Εικόνες ή το χέρι του ιερέα,
αφού έχοντας κοινωνήσει, έχω Χριστόν, εν εμοί μένει, έχω το Μέγιστον.
για αυτό και όσοι είναι να μεταλάβουν,
προσκυνούν τις Εικόνες πριν και όχι αφού κοινωνήσουν.
στην φωτογραφία,
ένας μοναχός φιλά το χέρι ενός ιερομονάχου,
η περιοχή είναι μάλλον τα Καρούλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου