86- Ο Γέροντας (7)

ο Γέροντας αγαπούσε πολύ όλες τις τέχνες,

κυρίως το Θέατρο και τον Χορό,

με μεγάλο θαυμασμό πχ για την φίλη του την Πίνα Μπάους,

και δεν έχανε ευκαιρία να βγαίνει έξω στον κόσμο,

και ανάμεσα σε άλλα να βλέπει παραστάσεις.

αν η εικόνα που είχες για καλόγερο,

να ήταν ο ασκητής, ο αυστηρός, ο λιτός 

και ο απομονωμένος από τον κόσμο μοναχός,

θα κινδύνευες να παρεξηγήσεις τον Γέροντα,

βλέποντάς τον να πηγαίνει σε θεάματα

και ακόμα περισσότερο,

να κάνει παρέα και να έχει φιλίες με ανθρώπους,

εκτός εκκλησίας, τους αμαρτωλούς, πότες, πόρνους 

και ομοφυλόφιλους (με το στίγμα, όχι την υπερηφάνεια).

όντας όμως ο ίδιος καθαρός από πάθη,

είχε καταφέρει να είναι όντως ελεύθερος,

κι ένιωθε την ανάγκη να δείξει,

ακριβώς στους πεσμένους,

και μια ..."άλλη ματιά" του υπερ-κόσμου.

 

δεν έκρινε, ούτε κατέκρινε,

αγαπούσε τον άνθρωπο, 

αγαπούσε ακόμα πιο πολύ,

τον πεσμένο άνθρωπο,

και για αυτό τους κέρδιζε.

 

αυτό που δεν ανεχόταν και τον θύμωνε,

ήταν η υποκρισία,

ιδίως των φαρισαϊκών Χριστιανών,

αυτών που νομίζουν πως είναι "δίκαιοι και καθαροί" 

και άρα "καλύτεροι από τους βρώμικους αμαρτωλούς".

σεβόταν όμως κι εκτιμούσε πάρα πολύ,

τους απλούς ιερείς,

απλούς παπάδες από χωριά σε βουνά και νησιά,

κι έλεγε πως αισθανόταν μικρός και λίγος μπροστά τους,

και μπροστά στο δικό τους έργο.