παρ΄όλο που φαίνεται πως,
κάθε φορά που δίνω,
εγώ θα επιμείνω και θα ανεβάσω
εικόνες από ...μανιτάρια!
κάντε κλικ στο βελάκι:
απαραίτητα οφείλω κάποια credits:
βασίζεται το 4λεπτο βίντεο,
σε ταινία/ντοκυμαντέρ με τίτλο: Follow the rain
σκηνοθεσίας: Catherine Marciniak
πρωταγωνιστής ο φωτογράφος: Stephen Axford,
και η μουσική είναι από το βίντεο στο youtube
από τους μουσικούς που έγραψαν την μουσική της ταινίας,
τους Romano Crivici & Carla Thackrah
πληροφορίες που αγνοούσα,
και στοιχεία που κάποια θα τα δείτε
σε κάποια κλιπ στο βίντεο:
- κάποιες "ομπρελίτσες" από τα μανιταράκια,
περιστρέφονται καθώς αναπτύσσονται.
- κάποια μανιταράκια, νεκρανασταίνονται,
εκεί που δείχνουν πως μαράθηκαν, ξαναζωντανεύουν.
- κάποια, φεγγοβολούν, βγάζουν φως.
- κάποια, είναι τόσο παράξενα, σαν εντελώς εξωγήινα.
- όλα μα όλα όμως, όλα όσα βλέπουμε να βγαίνουν απο το χώμα,
ή από κάποιο κορμό ή πεσμένο κλαδί δέντρου,
όλα είναι οι καρποί, τα "φρούτα" που θα γεννήσουν τους σπόρους,
το κυρίως "φυτό", ένα υπόγειο δίκτυο νευρώνων, το mycelium,
κρύβεται και δουλεύει στο χώμα ή στον κορμό του δέντρου,
σε μια συνεχή ανταλλαγή ιχνοστοιχείων.
... πανέμορφο σίγουρα τὸ βιντεάκι,
ΑπάντησηΔιαγραφήἕνα χάρμα ὁφθαλμῶν...
ὅμως ὅλες αυτές οἱ... κάπως...
συνθετικές εικόνες
ποὺ γοητεύουνε τὰ μάτια μας....
σαν καὶ νὰ τὰ... μαγεύουν λές,
κάνουνε τὴν πραγματικότητα
νὰ δείχνει πιά...
πολύ, ἀς ποῦμε, φτωχική...
(γιὰ τὰ παιδιά μας μάλιστα,
αυτό εἶναι κάτι δεδομένο
πλέον)
κι ἔτσι
παραδινόμαστε στὸ...
ἔτοιμο ὡραῖο...
ἔχοντας στερηθεῖ, ἀλίμονο,
ἤδη απʹ τὸν τρόπο
τῆς μηχανικῆς ζωής μας
ὅλον αὐτόν τὸν χ ρ ό ν ο
ποὺ μᾶς εἶναι ..ἀ π α ρ α ί τ η τ ο ς
γιὰ να μπορέσει ἡ ..μ α τ ι ά
ἐν ..ἡ σ υ χ ί ᾳ
νὰ σταθεῖ καὶ νʹἀπολαύσει,
(ἥρεμη σὰν μιά θάλασσα ἀκύμαντη)
τὴν ὡραιότητα
τῶν γύρω μας πραγμάτων...
ποὖναι κρυμμένη μέσα,
στὴν βαθειά καρδία μας!
Διαγραφήναι μεν,
και βέβαια καταλαβαίνω το σκεπτικό σου,
αδελφέ συνεμπεσόντα,
αλλά όμως, προσωπικά το ταινιάκι,
μου έδωσε την ευκαιρία να δω
κι από μια διαφορετική ματιά,
το γρήγορο πέρασμα του χρόνου στην πλάση,
και η "λαχτάρα για ζωή" που φανερώνεται,
όπως και η ατελείωτη πολυποικιλία,
να έδιναν ήλπιζα και ...αφορμή
θαυμασμού του Δημιουργού!
... σὰν τὸ μελίσσι λοιπόν...
Διαγραφήκι ἔχοντας ἐκπαιδεύσει ἔγκαιρα
τὴν ματιά...
…"καλή... ἡ ομίχλη", λοιπόν...
(γιὰ τὸν καλόν καὶ γιὰ τὸν Ἅγιο... !)
Θα τα δω όλα μαζεμένα..γιατί λόγω ελιών ούτε χρόνια πολλά δε σας είπα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά λοιπόν...!