21- πρώτη-πρώτη εξομολόγηση (5)

και τι είναι αμαρτία;

στο δημοτικό ο δάσκαλος των θρησκευτικών που είχαμε,

(ο Θεός να τον αναπαύει) 

ήταν πολύ αυστηρός,

το τι ξυλιές πέσανε μέχρι να μάθουμε το Πιστεύω...

 

θυμάμαι μόνο μια κουβέντα του που μούκανε από τότε εντύπωση, 

 

"η λέξη αμαρτία στους αρχαίους έλληνες είχε την έννοια της αστοχίας,

αμαρτάνω σήμαινε για αυτούς αστόχησα,

έφυγε το βέλος αλλά δεν πέτυχα τον στόχο"!

 

στόχος είναι ο Θεός,

και ό,τι με απομακρύνει από τον στόχο, 

είναι αμαρτία. 

έπειτα είναι και η συνείδηση,

όσο κι αν προσπαθούμε να βουλώσουμε τα αυτιά μας,

αυτή υπάρχει και μας υπενθυμίζει τα λάθη μας,

τις γκάφες, τις πτώσεις, και πιο συγκεκριμένα,

γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο συχνά απογοητεύουμε τους διπλανούς μας,

τους στεναχωρούμε, τους πληγώνουμε, τους υποβιβάζουμε

αδιαφορώντας για τις ανάγκες τους υπερτονίζοντας τις δικές μας,

θεωρώντας τον εαυτό μας ανώτερο, άρχοντα δήθεν,

που κουβαλάει μεγαλύτερη ζωής κούραση και πόνο 

και πρέπει ο άλλος να με ακούσει και υπακούσει,

και όσο πιο κοντινοί, τόσο και πιο πολύ μπορεί να τους πληγώνουμε

 

κάθε στιγμή που δεν γίνομαι υπηρέτης του διπλανού,

χωρίς πραγματική αγάπη στο διπλανό, αγάπη προσφοράς,

χτυπάει στην συνείδηση

σαν αμαρτία 

 

κι αν πούμε αμαρτία είναι οι παραβάσεις του Θεού....

 

μην ψάξετε να θυμηθείτε ποιές είναι οι 10 εντολές,

αυτές ίσχυαν σε μια εποχή Νόμου,

και όχι ότι δεν ισχύουν και ακόμα,

όχι καταργώντας λοιπόν την εποχή του Νόμου,

αλλά χαρίζοντας ο Χριστός την εποχή της Χάριτος,

οι 10 εντολές συμπεριλαμβάνονται στις 2 που μας άφησε ο Ίδιος

και η 2η είναι αγάπα τον αδελφό σου ως σεαυτόν,

αγάπα τον διπλανό σου σαν ήταν ένας εσύ,

μπορεί να μην έχει ούτε το πρόσωπό σου όταν κοιτάζεις στον καθρέφτη,

και σίγουρα εντελώς άλλο χαρακτήρα,

αλλά είναι σαν κι εσένα από χώμα πλασμένος,

και στο βάθος βάθος,

έχει ακριβώς την ίδια εικόνα τελικά με σένα,

αφού και αυτός πλάστηκε κατ΄εικόνα Θεού

εικόνα την ίδια με την οποία και εσύ πλάστηκες

 

και την πρώτη εντολή, ποιός μπορεί να ισχυριστεί ότι την τηρεί,

αφού εμείς χωρίς καρδιακή ευχή, συνεχώς αδιαφορούμε κι αδυνατούμε,

να αγαπήσουμε τον Κύριο και Θεό μας,

με όλη μας την καρδιά,

με όλη μας την ψυχή,

και με όλη μας την διάνοια 

δηλαδή κάθε δευτερόλεπτο που δεν είναι απόλυτα αφιερωμένο στον Θεό,

είναι αμαρτία

και η μεγαλύτερη αμαρτία στον κόσμο σήμερα είναι,

πως δεν ασχολούνται καν με τον Θεό

αδιαφορούμε για Αυτόν, και λέμε πως Αυτός αδιαφορεί,

και μόνο σε κάνα μεγάλο σεισμό ή καμιά εγχείρηση ή μεγάλη ανάγκη,

θα Τον θυμηθούμε οι άμοιροι,

ενώ "ο Θεός μας διψά να διψάται"

και αν το σκεφτείτε τελικά,

οι δύο εντολές είναι μία τελικά,

αγάπα τον Θεό και αγάπα τον διπλανό,

αγάπα,

για αυτό και λέει ο Άγιος,

"αγάπα και κάνε ότι θες",

διότι αν αγαπάς, 

 

-ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ πως υπάρχει ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ

(ενώ τώρα ετοιμάζουν την πανθρησκεία)

 

-δεν φτιάχνεις είδωλα

(και σήμερα ζούμε την πιο ειδωλολατρική εποχή) 

-δεν προφέρεις το ΟΝΟΜΑ του ΘΕΟΥ μάταια 

(και τόσο κοινό σήμερα, ωιμέ, η τόσο μεγάλη αμαρτία, το βρίσιμο των Θείων)

-δεν θα δουλεύεις την Κυριακή, την οποία θα αφιερώσεις στον Κύριο

(3 Κυριακές στην σειρά να μην πας Εκκλησιά, και χάνεις την Χάρη)

-δώσε τιμή στους γονείς σου

(και υπάρχει σεβασμός σήμερα στους νέους;)

-δεν θα σκοτώσεις

(και οι εκτρώσεις διπλάσιες από τις γέννες στην Ελλάδα των Αγίων)

-δεν θα μοιχεύσεις

(και ο Χριστός λέει και η ματιά που έριξες στον άλλον με επιθυμία,

είναι ήδη πορνεία στην καρδιά)

-δεν θα κλέψεις

(κι ενώ τα έχουμε όλα, ακόμα, αφού έχουμε το κυριότερο, την ζωή μας,

εμείς το μόνο που σκεφτόμαστε είναι πως να βγάλουμε χρήματα)

-δεν θα ψευδομαρτυρήσεις

(και οι κατακρίσεις και η γλωσοφαγία δεν πάνε πιο ψηλά)

-δεν θα ζηλέψεις τον διπλανό σου

(και μεις κυνηγάμε με λαχτάρα να δούμε τί κατέχει ο πλουσιότερός μας)

 

 

 

 

οπότε περίπου αρχίζουμε να σχηματίζουμε κάποια εικόνα και για τα "τί",

αλλά τι γίνεται με κάτι που δεν ξέρω αν είναι αμαρτία 

κι αν χρειάζεται να το αναφέρω,

 

 

και γιατί να τα πω σε ...παπά;

δεν μπορώ να τα πω και σε μια Εικόνα,

δεν μ ακούει ο Πανταχού Παρών Θεός να με συγχωρέσει;