αχ αυτό το μυαλό, αεικίνητη φωτιά,
να τα κρίνει και να τα κατακρίνει,
πόσο ωραία το αναφέρει ο ποιητής,
"ώσπερ μέλισσαι κηρίον,
εκύκλωσάν με,
αι μέριμναι του βίου"
όταν πήγα στον Άγιο Πορφύριο,
εκεί που περίμενα κι αναρωτιόμουν τι θα του έλεγα,
σκέφτηκα πως το μυαλό μου τιτιβίζει σαν παπαγάλος ασταμάτητα,
κι ΕΚΕΙΝΗ ακριβώς την στιγμή, ανοίγει την πόρτα και λέει,
"έχω έναν παπαγάλο, και τον έχω διδάξει να λέει,
δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου