23- το θαύμα της ...πλέξης

τον Ν. όταν τον είδα στο Όρος, τον κατάλαβα από μακρυά,

ήταν σαν και μένα πριν μπω πρώτη φορά στο Όρος πριν κάτι λίγα χρόνια,

αλλά αυτός ήταν πολυ χειρότερα από μένα σε πολύ βαρειά ναρκωτικά,

τον πλησίασα, του ανοίχτηκα, μ εμπιστεύτηκε, μου ανοίχτηκε, γίναμε φίλοι

και του λέω 

"μαλάκα, εδώ δεν είναι δωρεάν κλινική απεξάρτησης,

είναι όντως ...Νοσοκομείο, 

αλλά πρέπει να καταλάβεις πρώτα κάποια πράγματα,

πάμε μαζί βόλτες στα μοναστήρια και θα σου πω..."

 

όταν κάποιος επισκέπτεται συχνά το Όρος,

γνωρίζει κάποιο μοναστήρι ή κάποιον γέροντα,

που ..."κάτι", "εκεί" ειδικά, τον δένει,

και γίνεται κάπως εκεί η "βάση του" 

απο όπου μετά θα κάνει και τις εξορμήσεις του 

στα υπόλοιπα μοναστήρια που δεν έχει ακόμα επισκεφτεί,

για μένα η βάση μου ήταν εκεί που με φιλοξένησαν το πρώτο βράδυ,

κι εκεί τον πήγα...

τις 2,3 πρώτες μέρες,

κι αφού μπορούσε πια να σταθεί και να περπατήσει,

έπρεπε να τον έχω δεμένο,

ούτε δευτερόλεπτο να μην τον χάνω από δίπλα,

γιατί έτσι και τον έχανα, θα τον έψαχνα να τον βρώ...

είτε να ψάχνει τ΄αρχονταρίκια στα μοναστήρια που τον ξεκίνησα να πηγαίνουμε, 

πού νάταν το τσίπουρο που κέρναγαν και να τάδειαζε,

είτε, κι ακόμα χειρότερα,

(και σας δείχνω πόσο χάλια μπορεί να φτάσει κάποιος, και όμως να ...σωθεί) 

στο δωμάτιο που φτιάχναν θυμίαμα να καταπίνει τα αρώματα,

μήν και κάποιο μπουκαλάκι είχε μιαν σταγόνα οινόπνευμα...

 

αρχίζει και συνέρχεται και να ...γοητεύεται,

κι ενώ ακόμα δεν ξέρει που παν τα 4,

γυρνά και μου λέει ξαφνικά, "θέλω να γίνω ...καλόγερος",

"κοίτα, στο εύχομαι από την καρδιά μου και μακάρι,

αλλά μην νομίζεις πως όλοι αυτοί οι περίπου 2 χιλιάδες καλόγεροι τριγύρο μας, 

γίνανε μοναχοί γιατί έτσι ξαφνικά τους κάπνισε,

είναι ...μυστήριο ο μοναχισμός,

και θέλει ειδική "πρόσκληση"

και ειδικά εδώ στο άγιο χώμα που πατάμε,

μόνο η Παναγία το κανονίζει,

αλλά αφού το ζητάς,

πάμε να δούμε τι θα σου πει και ένας Άγιος,

και να δεις και Τι σημαίνει Άγιος..."

 

δεν μας άνοιξε την καγκελόπορτα

με το που μας είδε, μας πλησίασε,

και του λέει, φωνάζοντάς τον με το όνομά του
"Ν. θέλεις να γίνεις μοναχός, ε;"

τα χέρια Του πλέκαν ένα κομποσκοίνι εκείνη την ώρα,

το κοίταξε, τον κόιταξε και συνέχισε,

"...μάθε να πλέκεις κομποσκοίνι, κι έλα πάλι σε 2 μέρες"

δώστου κι άλλα μοναστήρια,

και χαρά εγώ, αφού σαν κάποτε μικρό προσκοπάκι,

αλλά και ναυτικός, αλλά και με μιαν αγάπη για το σχοινί και τους κόμπους,

είχα μάθει κι εγώ να πλέκω και θα μπορούσα να του 'δειχνα 

ξαναπάμε, αυτή την φορά μας άνοιξε,

είπε διάφορα, και κάποια στιγμή τον ρωτά

 

-"'εμαθες να πλέκεις το κομποσκοίνι;" 

 

-"...σχεδόν, αλλά είναι ...ακόμα πολύ δύσκολο,   

   και κάπου ακόμα κάποιες φορές ...μπερδεύομαι..."

 

-" αν το νήμα με το οποίο πας να πλέξεις είναι κουβάρι ανάκατο,

    πώς θα καταφέρεις να πλέξεις; πρέπει πρώτα να ξεμπλέξεις το νήμα..."

 

-" δεν καταλαβαίνω, τι εννοείς Γέροντα;"

 

-"και θες ακόμα να γίνεις μοναχός, αλλά δεν μας τα έχεις πει όλα,

  εσύ έξω στον κόσμο έχεις σχέση με μια κοπέλα, 

  πρέπει πρώτα να πας να το ξεκαθαρίσεις μαζί  της,

  αν είναι κι αν θες που λες μήπως να την παντρευτείς..."

φεύγουμε, τον κοιτάζω και τον αρχίζω στα μπινελίκια,

βρε τόσο καιρό μαζί, έχουμε τόσο ανοιχτεί

κι έχουμε πει ο καθένας μας όλα του τα σημαντικά

και όλες του τις βλακείες, και δεν μούχες πει τίποτα για την σχέση σου;

φεύγεις έξω! αύριο! αυτό σου είπε ο Άγιος, τρέχεις να την βρεις!

 

 

 

για την ιστορία, δεν έγινε μοναχός,

μπορώ όμως με χαρά και καμάρι να σας πω,

πως αυτός μπήκε στο κλαμπ των φίλων των πρωτοεξομολογουμένων,

χαθήκαμε, πήγε στας αμερικάς, αλλά τον Δρόμο Τον είδε...

δυστυχώς, ούτε και την παντρεύτηκε,

την γνώρισα και ξέρω,

η κοπέλα τράβηξε πάρα πολλά στην ταλαίπωρη ζωή της,

κι υπέφερε, όσο λίγοι άνθρωποι στον κόσμο,

κάντε και μιαν ευχή να την φωτίζει ο Κύριος και να την δυναμώνει,

Αγγελική το όνομά της.