Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλό. Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. Άγιοι του Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

72- Θεέ μου, είναι γεμάτο αστέρια...


ο πατέρας μου λόγω δουλειάς ταξίδευε κι έλειπε συχνά,
από τις λίγες μνήμες που έχω μαζί του είναι,
όταν με πήγαινε μικρό παιδί, Κυριακές απόγευμα στο ΣΙΝΕΑΚ,
τότε, δεκαετία του '60, παλιό κινηματογράφο στο κέντρο της Αθήνας,
και βλέπαμε χοντρό-λιγνό 
και είναι ο λόγος που αγάπησα τον κινηματογράφο.

εφηβάκι κάποτε πήγα στην πρώτη μου ταινία μόνος μου
κι αφού είχα αρχίσει να διαβάζω 
επιστημονικής φαντασίας βιβλία που μου άρεσαν πολύ,
διάλεξα το "2001-Οδύσσεια του διαστήματος"
-και τότε αγάπησα ακόμα πολύ πιο πολύ τον κινηματογράφο.
 
ο τίτλος της ανάρτησης είναι απο αυτή την ταινία
και δεν είναι άσχετος με το τι συνάντησα στο Όρος,
βράδυα χωρίς φεγγάρι, 
αφού όλη χερσόνησος είναι χωρίς ρεύμα ηλεκτρικό (*)
το ύψος και η καθαρότητα του περιβάλλοντος,
μα και επιπλέον που είναι ο ουρανός του ...Περιβολιού,
κάνουν τον τίτλο να ταιριάζει απόλυτα!

έβλεπα συχνά τρία αστεράκια σε μια γραμμή,
να απέχουν στο μάτι ισόποσα μεταξύ τους,
κι έλεγα, δεν μπορεί, 
θα ανήκουν σίγουρα σε κάποιον αστερισμό, μα ποιόν;
είχα φτιάξει φιλίες με νεαρούς μοναχούς και κοσμικούς στο Όρος πλέον,
και κάποιον χειμώνα,
ρώτησα τον φίλο μοναχό κι αντιπρόσωπο του Βουλγάρικου μοναστηριού,
αν ήξερε ποιός αστερισμός είναι
κι όταν μου απάντησε με μια φυσικότητα 
"μα ναι, ανήκουν στον αστερισμό του Ωρίωνα",
αυτό ήταν, άρχιζα να μελετάω ερασιτεχνικά αστρονομία,
και δεν έχανα ευκαιρία τα βράδυα στο Όρος να τα παρατηρώ.
 
λοιπόν η ανάρτηση η σημερινή είναι αφιερωμένη σε ένα βράδυ,
που ήξερα πως θα είχαμε βροχή μετεωριτών,
και με τον φίλο μου τον Γιώργο τον γιατρό
που έκανε τότε εκεί το αγροτικό,
ανεβήκαμε στην στέγη του κελλιού,
και μετράγαμε τα "αστέρια που πέφταν".
 
 

αναλογίζοντας το κατά δύναμη το μέγεθος του σύμπαντος,
ταυτόχρονα, όλα τα καθημερινοεπίγεια γίνονται τόσο μικρά κι ασήμαντα
και συγχρόνως, όταν θαυμάζουμε το άπειρο του σύμπαντος,
πώς να μην μας πιάνει δέος,
για τον Ποιητή και Δημιουργό του σύμπαντος!



(*) μικρή μάλλον άγνωστη πληροφορία,
όταν ήρθε ο ηλεκτρισμός στη Ελλάδα,
τα πρώτα 2 κτήρια που τον απέκτησαν 
ήταν το παλάτι του βασιλιά,
και ...η Ιερά Μονή Βατοπεδίου!
 




 














2 σχόλια:

  1. Μου θύμισες το μακαριστό παπά Βασίλη της Λαύρας. Σχολίαζε μια αγιογραφία της Λαύρας με το ζωδιακό κύκλο. Κάποιοι ρωτούσαν λίγο συνομοσιολογικά. Εκείνος είπε ότι ο ζωγράφος εξέφρασε το μεγαλείο του ουραννού προς δόξαν Θεού. Τουλάχιστον κάπως έτσι το κατάλαβα εγώ όσο μπόρεσα! Με εκτίμηση Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ακριβώς, φίλε Δημήτρη,
      από τον 18ο ψαλμό,
      "οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ,
      ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα",
      πολλοί ναοί έχουν τον ζωδιακό κύκλο στις τοιχογραφίες.

      έχει (σχεδόν) πλάκα που, κι από "αστρολογική" άποψη,
      δεν μπορούν να ισχύουν αστρονομικά τα ..."ζώδια",
      αφού μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια,
      έχουν όλα μετακινηθεί
      και πλέον στον κάθε μήνα ανατέλλουν
      αλλ' άντ΄άλλων αστερισμοί...

      κι ακόμα χειρότερα,
      άφρονες άθεοι πιστεύουν,
      (και πάλι αυτό βασισμένο στο ψαλτήρι, στον 52ο ψαλμό
      "εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός.")
      πως όλη αυτή η μεγαλοσύνη της Δημιουργίας,
      είναι αποτέλεσμα ....τυχαιότητας
      αν είναι δυνατόν!

      Διαγραφή