νομίζω πως η Ορθοδοξία είναι μια συνεχής ...ανατροπή ,
φανταστείτε τους Μαθητές, όταν βλέπουν τον Δάσκαλο,
να βαδίζει τον Γολγοθά...
και εκεί που το σκοτάδι φαίνεται τελείως να κερδίζει,
έρχεται η Ανάστασις!
έχω τρεις ιστορίες κρατημένες στην μνήμη μου
απο το βιβλίο το (παλιό) Γεροντικό,
που δείχνουν καθαρά αυτό που θέλω σήμερα να περιγράψω.
"φεύγει ο Μοναχός από την έρημο να πάει στην πόλη
να πουλήσει το εργόχειρο
και καθ' οδόν προσεύχεται στον Θεό,
να τον βοηθήσει να συναντήσει άνθρωπο να του έδινε λόγον σωτηρίας,
πλησιάζοντας δε την πύλη της εισόδου της πόλης,
έκπληκτος αντικρύζει ... μια πόρνη να τον κοιτά,
με παράπονο στην σκέψη νομίζοντας που ο Θεός δεν τον εισάκουσε,
της λέει "τι με κοιτάς; δεν βλέπεις πως είμαι καλόγερος;"
και η απάντησή της τον επανατοποθετεί στο ...πρέπον
"εγώ είμαι γυναίκα και σαν την Εύα κοιτώ από που προήλθα,
το πλευρό του άνδρα,
εσύ όμως τι με κοιτάς, αφού εσύ σαν τον Αδάμ
όφειλες να κοιτάς κάτω, την δική σου προέλευση,
το χώμα." !
"στην πόλη ένας Μοναχός κάθεται για λίγο να ξαποστάσει
πάνω στα κιλίμια, το εργόχειρό του που κουβάλησε να πούλαγε,
όταν νιώθει έναν ...κλέφτη να τραβά τα κιλίμια να τα πάρει,
πιστός και τέλειος ακτήμων ο Γέρων, αντί να τον σταματήσει,
σηκώνεται και φεύγει προσευχόμενος υπέρ μετανοίας του." !
"χτυπά την πόρτα του κελλιού του Αγίου Μοναχού ο δολοφόνος,
χωρίς να γνωρίζει ότι ο Άγιος είναι ο αδελφός του δολοφονημένου,
ζητώντας του να τον σώσει από την αστυνομία που τον γυρεύει
εξηγώντας του ποιόν έχει σκοτώσει,
και ο Άγιος, αν και μαθαίνει για τον θάνατο του αδελφού του,
τον κρύβει από τους καταδιώκτες του και τον βοηθά να φύγει." !
επιπλέον στις 2 τελευταίες ιστορίες
φαίνεται και πόσο μακρυά
είμαστε από την πορεία τους....

... η τρίτη ιστορία απο το συναξάρι τού Αγίου Διονυσίου...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι... πράγματι, πάνω που πάμε να βολευτούμε...
(στις... ευκολίες μας...)
σαν κάτι τις όλο και να μάς σκουντά
και σαν να μάς λέει
πως εδώ δεν ήρθαμε για το ραχάτι
παρά για την αιωνιότητα που μάς αναζητά...
μας θέλει... και μας πρέπει...
ναι, ως Ιερομόναχος ο Άγιος Διονύσιος,
Διαγραφήέγινε επίσκοπος Ζακύνθου,
αποσύρθηκε ως Ηγούμενος σε Μοναστήρι αργότερα,
όπου κι έγινε η σκηνή με την καταφυγή του δολοφόνου,
για αυτό και ονομάστηκε Άγιος της Συγγνώμης.