53- αγιονοροκοσμικοί

πώς λέμε τους ανθρώπους που ζουν καλογερική ζωή στον κόσμο κοσμοκαλόγερους,

αντίστοιχα βάφτισα  κάποιους κοσμικούς που ζήσανε την ζωή τους στο Όρος,

χωρίς όμως να γίνουν καλόγεροι, "αγιονοροκοσμικούς",

εργάτες που τους παρείχαν την άδεια και κάποιο μέρος να μένουν στο Περιβόλι.

ξεχωριστή πχ. κι αλησμόνητη φιγούρα ένας στις Καρυές, 

είχε ένα μπαστούνι, που στην άκρη του είχε βάλει ένα καρφί,

πάντα εντελώς αμίλητος,

και μάζευε τα αποτσίγαρα και τα σκουπίδια με αυτό,

κάνοντας βόλτες συχνά γύρω από το Πρωτάτο. 

αλλά φοβερή ιστορία ο κος Π.

ψηλός, αδύνατος, ηλικιωμένος, δούλευε μεροκάματο στα μοναστήρια.

ένα απόγευμα στην Σταυρονικήτα, ο κος Π. ...πέθανε.

ήρθε ο γιατρός κι επιβεβαίωσε τον θάνατο.

τον ξαπλώσανε στο δωμάτιο που του είχανε δώσει,

ανάψανε και μια λαμπάδα μεγάλη, 

καθώς επειδή είχε πια νυχτώσει, η κηδεία του θα γινόταν την επομένη.

αλλά άλλα τα σχέδια του Θεού, και παρουσίασε ...νεκρανάσταση.

πρωί-πρωί λοιπόν έρχονται οι μοναχοί να τον παραλάβουν για την κηδεία,

και τον βλέπουν ολοζώντανο να ξυρίζεται, χωρίς να έχει ιδέα τι είχε συμβεί,

και μόλις του εξήγησαν, και για αυτό και η λαμπάδα που τον παραξένεψε,

μάζεψε τα πράγματά του κι έφυγε τροχάδην για τις Καρυές,

κι όταν τον ρώτησαν γιατί έφυγε τόσο απότομα, απάνταγε:

"μα πώς ήταν δυνατόν να παραμείνω εκεί, 

όταν λίγο πιο πέρα έβλεπα ανοικτό ...τον τάφο μου;".

 

την ιστορία του κου Π. την είχε μάθει και ο Γ. Τσαρούχης,

τακτικός επισκέπτης στο Όρος, 

μιας και σκεφτόταν σοβαρά να μονάσει και ο ίδιος,

οπότε κάποιο Πάσχα που έκανε ο Τσαρούχης την Ανάσταση στο Πρωτάτο,

και καθώς ένας-ένας όλοι, μετά την Λειτουργία, 

περνούν με την σειρά ενώπιον όλων,

για να ευχηθούν το Χριστός Ανέστη, 

όταν πέρασε μπροστά από τον Τσαρούχη ο κος Π. και του ευχήθηκε το Χριστός Ανέστη, 

ο Τσαρούχης αντί να του απαντήσει το Αληθώς Ανέστη, 

χαμογελώντας του είπε:

"και συ ανέστης!".