92- τι άλλο;

προσπαθώ μέσα στις ακολουθίες μέσα στην Εκκλησία,

να μην χάσω ούτε λέξη,

από όλα τα πλούσια νοήματα που ακούγονται,

και πάντα υπάρχει όλο και μια πρόταση,

που πάντα ξεχωρίζει,

σαν να τρυπά την καρδιά μου,

αφήνοντας το μυαλό σαστισμένο, 

ανήμπορο να διαλογιστεί το μεγαλείο,

τελευταία, μιας και πλησιάζει Η ημέρα,

αυτό που δονεί την ψυχή,

και τίποτα άλλο δεν μπορεί να προστεθεί,

είναι το:

"ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται".