Άγιος ο Απλούς

αυτός θα ήταν ο χτεσινός μου τίτλος,

με θέμα τον Άγιο Παύλο 

από την Θηβαΐδα της Αιγύπτου

 

ο οποίος εόρταζε χτες 

κι ενώ αύριο εορτάζουμε τον Μέγα Αντώνιο,

θα εστίαζα το κείμενο σε μια λεπτομέρεια,

στο ότι οι δυο μεγάλοι αυτοί Άγιοι συναντήθηκαν,

στην έρημο,

πολύ μεγάλοι σε ηλικία και οι δυό,

κι ευφράνθησαν χαρά μεγάλη για την συνάντηση.

 

και στην εικόνα της τοιχογραφίας κάτω,

φαίνεται πως,

δεν ήταν μόνον στον Προφήτη Ηλία 

που ερχόταν κοράκι με άρτο,

αλλά και ο Άγιος Παύλος δεχόταν κοράκι με άρτο,

και μάλιστα μισό! κάθε μέρα,

αλλά σε εκείνην την συνάντηση 

έφερε ολόκληρο και για τους δυο.

 

με πρόλαβε ο τρελογιάννης,

με το πλήρες κείμενο της περιγραφής της συνάντησης,

οπότε το βγάζω καθυστερημένα σήμερα,

και προς τιμή του Μέγα Αντωνίου.

 

 

με αφορμή όμως τους δυο Αγίους,

τι πλούτος και θησαυρός και χρυσάφι,

παράγει η Ορθοδοξία μας,

γεννά αγίους!

μετά τους μάρτυρες,

έρχεται η έρημος, οι ασκητές,

έρχονται οι Πατέρες!

και συνεχίζεται ίδια κι απαράλλαχτη η διδασκαλία Τους,

σχεδόν 2 χιλιάδες χρόνια τώρα,

και δεν πρόκειται, γιατί δεν ...μπορεί, να χαθεί.

 

μην μας πιάνει απελπισία,

που βλέπουμε να βασιλεύει η αδικία,

τα πάντα γύρο σάπια...

 

"κι αν όλα τα κλαδιά της Ελιάς φανούν μαραμένα,

έχει η Ελλάς ρίζες βαθειές και ανασταίνει".