"Ἀδάμ, ποῦ εἶ;"

"σε ξένη κι άγρια γη της ξενητειάς,

με βαρβάρους κι άγρια θηρία τριγύρο,

κουρασμένοι, σταθήκαμε να ξαποστάσουμε,

εκεί, στις όχθες ενός ποταμού,

θυμηθήκαμε,

την πρώτη μας Πατρίδα

 

και κλαύσαμε,

και είπαμε,

άλλους χορούς και τραγούδια δεν έχουμε,

και στις ιτιές ψηλά κρεμάσαμε,

κιθάρες και βιολιά και άρπες".