κυνηγοί ευλογίας

 στο Άγιον όρος, θα μπορούσε κάποιος να πει πως,

όλο κι όλο το λεξιλόγιο μεταξύ των πατέρων μοναχών,

θα μπορούσε να περιοριστεί σε τρεις μόνον λέξεις,

 

γνωστός ο χαιρετισμός "Ευλογείτε...",

περιμένοντας την απάντηση "ο Κύριος (να σε ευλογεί)",

όπου αντικαθιστά όλους τους κοσμικούς χαιρετισμούς,

καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα, γειά, κλπ.

κι όχι πως δεν μιλάνε και συζητάνε οι μοναχοί μεταξύ τους,

αλλά μετά το "Ευλογείτε", επίσης συχνά θα ακουστεί το

"νάναι ευλογημένο",

ως απάντηση ενός μοναχού, 

πως αυτό που του ζητήθηκε από κάποιον άλλον πατέρα να κάνει,

θα το πράξει, χωρίς αμφισβήτηση ή διαμαρτυρία,

αλλά με χαρά, επιδιώκωντας την ευλογία.

και υπάρχει και το "Ευλόγησον",

που έχει την έννοια του "συγγνώμη",

κι ακόμα πιο βαθύ, 

πως ό,τι κι αν έγινε, δεν φταίει κανείς άλλος,

μόνον εγώ, και για αυτό ζητώ συγγνώμη.

φως μοναχών, λέει, οι άγγελοι,

φως κοσμικών, οι μοναχοί,

οπότε τι καλά που θάταν,

να μπορούσαμε να μετατρέπαμε τα δικά μας κοσμικά,

αντίστοιχα στα δικά τους,

κι όταν χαιρετιόμαστε μεταξύ μας,

να το εννούμε, με αγάπη, καρδιακά, κι ευχόμενοι,

με ζεστό χαμόγελο και ανοιχτή αγκαλιά,

ή οι μικροαγγαρείες που μας ζητούνται,

να απαντάμε, αμέ κι αμέσως, με χαρά προσφοράς,

και το πιο σημαντικό, σε περίπτωση παρεξηγήσεων,

να σκύβουμε πρώτοι ζητώντας την συγγνώμη.

 

κάπως έτσι μάλλον θα αγίασε,

και η σημερινή οικογένεια, όλη,

βάζοντας τον Χριστό στο κέντρο του οίκου,

και κάνοντας το γένος, γένος Οίκου,

κάνανε και το επόμενο βήμα,

και γίνανε όλοι μοναχοί!

 

 "Ο Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους

των αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518 - 527 μ.Χ.) και Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). 

Ήταν πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό. 

Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. 

Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε στη Βηρυτό της Φοινίκης, 

για να μελετήσουν και να σπουδάσουν τη νομική επιστήμη. 

Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε. 

Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. 

Οι γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους αναζήτησαν και πληροφορήθηκαν 

ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, 

δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, 

ακολούθησαν και αυτοί το μοναχικό βίο. 

Ο Ξενοφών, η γυναίκα του και τα παιδιά τους,

πρόκοψαν τόσο πολύ στην αρετή και στη φιλανθρωπία, 

ώστε τους αξίωσε ο Θεός να επιτελούν και θαύματα. 

Έτσι η θεία αυτή οικογένεια έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη."

 

________________________________________________________________________________

 

 πάντως για εικόνα σήμερα θα βάλω,

της Κυριακής το Ευαγγέλιο,

όπου ο κοντός αρχιτελώνης Ζακχαίος,

κατηγορούμενος ως εξ επαγγέλματος αμαρτωλός,

δεν θέλει τίποτα άλλο,

μόνον με μια λαχτάρα να δει,

έστω κι από μακρυά,

τον Σωτήρα Ιησού, 

και σκαρφαλώνει στο δέντρο,

και δείχνοντας στην συνάντηση την μετάνοια,

κερδίζει και να Τον φιλοξενήσει στο σπίτι του!

"ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου 

ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός."