στο Άγιον Όρος σήμερα,

έχουν 12 Ιουλίου,

και μόλις εόρτασαν

τον Άγιο Παΐσιο, 

 

έτσι,

για να μην ξεχνάμε,

ότι παρά τον θόρυβο των ημερών,

μιλάμε για τόπο Άγιο! 

 

 

 

και σαλούσκέψη:

αν,

όσο πιο πλούσιος κάποιος μπορεί να είναι,

σε υλικά αγαθά,

τόσο πιο πολύ ανασφαλής τυχόν μπορεί να νιώθει,

μην τυχόν τα χάσει,

και δώστου να ασφαλίζει και να ασφαλίζεται,

 

θάπρεπε  να ισχύει και το αντίστροφο,

αν,

όσο περισσότερο είναι κάποιος τόσο φτωχός,

που να κινδυνεύει να του πάρουν το σπίτι,

και να μην έχει πια ούτε τα βασικά,

τόσο περισσότερο θα πρέπει να ελπίζει,

στην Πρόνοια του Θεού,

και να μην ανησυχεί καθόλου,

κι ό,τι θέλει ο Καλός Θεός να γίνει,

ας γίνει,

αμήν και δόξα στον Θεό μας. 

 

 

ήταν δηλαδή ίσως ψευδαίσθηση μέχρι τώρα,

ότι η όποια ασφάλεια μπορούσα να προσφέρω

προς την οικογένειά μου,

γινόταν εργαζόμενος,

και τώρα που την βλέπω αυτήν την ασφάλεια 

να γλυστρά απο τα χέρια μου και να φεύγει,

-κι ακόμα και πονηρούσκέψεις 

φτάναν με τυρανία να με στροβιλίζουν,

μην και γίνομαι και βάρος πλέον, στους υπολοίπους-

 

και ότι η μόνη, πραγματική, Αληθινή ασφάλεια 

που μπορώ τελικά να προσφέρω,

είναι η ...γνώση και πεποίθηση και πίστη,

πως υπάρχει Θεός,

Θεός Πατέρας, Πράος, Αγαθός,

που ζητά να Τον αποζητάμε.