μιας και εορτάζει αύριο στα ουράνια,
κλείνοντας το κεφάλαιο για τους Γέροντες
κατ' εξαίρεση, μιας και καθόλου άσημος, αλλά μάλλον πολύ σημαντικός,
ο γέροντας Γαβριήλ, μέγας ψάλτης στο Πρωτάτο και τυπικάρης.
στις πολύωρες αγρυπνίες, ο τυπικάρης είναι αυτός που κανονίζει,
τι και με ποιά σειρά θα διαβαστούν και τι θα ψάλλουν στις ακολουθίες.
ο γέροντας Γαβριήλ είχε απίστευτη μνήμη, χάρισμα κανονικό,
και αυτό πολύ τον βοήθησε όταν σε πιο προχωρημένη ηλικία,
είχε αρχίσει να χάνει το φως του, αλλά χάρις στην μνήμη του,
δεν χρειαζόταν να μελετήσει τίποτα, ήξερε απ΄έξω τα πάντα,
για κάθε ξεχωριστή εορτή που γινόταν στο Πρωτάτο!
πολύ σοβαρός και αυστηρός και λιγομίλητος πάντα και παντού,
ήταν στις πολύ πρώτες μου μέρες στο Όρος που τον συνάντησα μαζί με τον γέροντά μου,
όταν κάποια στιγμή μου ζήτησε ο γέροντας να τους φτιάξω καφέ, ελληνικό βεβαίως-βεβαίως.
χαρά εγώ ρωτώ πώς να τον φτιάξω, κοφτή η απάντηση του π.Γαβριήλ, "σκέτο",
"μα έτσι, δεν είναι πολύ πικρός;" ρωτώ ως τελείως χαζός,
και η απάντησή του, που άργησα να καταλάβω το βαθύτερό της νόημα
(αφού κάθε λόγος των φωτισμένων τελικά, παίζει πάντα σε πολλά επίπεδα)
"η πίκρα, έχει την δική της γλύκα"!
-από τότε, έκοψα κι εγώ για πάντα την ζάχαρη.
μια φορά λοιπόν, τον είδα να κοιτά απ' έξω το Πρωτάτο,
κάπως πιο σοβαρός κι από συνήθως,
ίσως και λίγο στεναχωρεμένος;
τον ρωτάω τι σκεφτόταν και μου λέει:
"βρε παιδί μου, κάθε μα κάθε απόπειρα να σώσουν το Πρωτάτο,
το χειροτερεύουν και το κάνουν να καταστρέφεται πιο γρήγορα.
παλιά υπήρχαν πολλά κελλιά τριγύρω του,
σκέφτηκαν πως αφού δεν κατοικούνται,
και για να προστατέψουν τις μοναδικές τοιχογραφίες του, να τα γκρεμίσουν,
μήπως και ...αεριζόταν ο εξωτερικός του τοίχος καλύτερα,
αλλά έλα που, δεν είχαν σκεφτεί τους βαρείς χειμώνες,
από τους οποίους τα κτήρια κάπως το προστάτευαν, κι επιτάχυναν την φθορά.
μετά, περάσανε ένα εξωτερικό ειδικό κονίαμα,
που δεν επέτρεπε την υγρασία να το διαπερνά.
αλλά έλα πάλι που, το πρόβλημα της υγρασίας δεν ήταν από έξω,
αλλά από τα υπόγεια νερά που περνούν από κάτω από το Πρωτάτο,
και τώρα η φθορά γίνεται ακόμα πιο γρήγορα,
αφού το κονίαμα δεν επιτρέπει την εσωτερική υγρασία να εξέρχεται.
ας σταματήσουν επιτέλους με τις ηλίθιες ανθρώπινες επεμβάσεις,
και σίγουρα ο χρόνος θα το καταστρέψει πολύ αργότερα,
παρά με τις όποιες βλακώδεις τους προσπάθειες".
μου φαίνεται πως μας λείπουν πολύ από την σημερινή μας μαύρη εποχή
όλοι αυτοί οι αυστηροί (στα δικά μας, με δήθεν επιείκεια, μάτια) γεροντάδες,
όντως ελεύθεροι και δίχως ίχνος υποκρισίας, αγαπολογίας και υποταγής,
μιλούσαν ξάστερα και κρίνοντας καθαρά τα τόσα λάθη
της σημερινής ανθρώπινης υπερ_βολικής αμαρτίας,
μας ξαναβάζανε θέλοντας και μη,
στην αυτοκριτική κι έντιμη απόπειρα αυτογνωσίας.
στο λινκ μπορείτε να ακούσετε και τον Καρυώτικό του τρόπο ψαλσίματος:
ως Ηγούμενος το 1969
στην Ι. Μ. Σταυρονικήτα.

... ένα θαύμα ο ναός τού Πρωτάτου
ΑπάντησηΔιαγραφήμε το υπόγειο ποτάμι να ανεβαίνει τον χειμώνα
και παρά τα δυό μέτρα βάθος, περίτεχνα χτισμένη -σε στρώσεις- λιθοδομή
των θεμελίων του
σχεδόν φτάνει στην επιφάνεια τού δαπέδου, καθώς λέγεται...
μοναδικοί μαστόροι τής πέτρας οι βυζαντινοί
ενώ οι τωρινοί μαθητευόμενοι μάγοι
-αρχαιολόγοι και σία-έχουν καταστρέψει με τις...
ταχα σωτήριες επεμβάσεις τους
πολλά εκκλησιαστικά μας
ολοζώντανα μνημεία,
μιάς εποχής,
που... δεν την φτάνουμε ούτε στο δαχτυλάκι...
καλλοί μονο στο να χαλάμε, τελικά,
οι τάχα πολύξεροι και αυτοσχεδιάζοντες
μοντέρνοι ανθρώποι
τού διασκοτισμού...
σκοπεύω ξεχωριστή ανάρτηση
Διαγραφήειδικά για το Πρωτάτο.
Eίναι φοβερό πώς βλέπουν τα πράγματα οι φωτισμένοι άνθρωποι! Ελπίζω πάντως να χαιρόμαστε για πολλά χρόνια τα καταπληκτικά έργα του Πανσέληνου. Έχει ο Θεός!
ΑπάντησηΔιαγραφή