87- διαγώνισμα

δεν ξέρω εσείς τι κάνατε στο σχολείο,

πάντως εγώ, όταν άκουγα πως είχαμε διαγώνισμα σε κάποιο μάθημα,

μ΄έπιανε μια λαχτάρα, 

ωχ, τι βαθμό θα πιάσω,

και υποθέτω ακόμα και οι άριστοι μαθητές, κάπως θα ανησυχούσαν,

αν θα βρισκόντουσαν αντάξιοι της φήμης τους και της προσδοκίας...

και μου λέει κάποτε ο Άγιος Παΐσιος,

"η ζωή μας εδώ είναι ένα συνεχές διαγώνισμα,

συνέχεια, κάθε μέρα, κάθε στιγμή, δίνουμε εξετάσεις,

κι ελπίζουμε στο τέλος της ζωής μας στον θάνατο,

νάχουμε πιάσει τουλάχιστον την βάση,

προκειμένου να "περάσουμε" στον Παράδεισο."

 

κατάλαβα και κάτι ακόμα με την πρόταση αυτή,

δεν έχει σημασία "ο βαθμός της αμαρτίας",

αν υποθέσουμε η βάση εναι το δέκα,

με άριστα τους Αγίους στο είκοσι,

δεν έχει σημασία αν πάρω μηδέν, ή πέντε ή εννιά,

αν έχω αφήσει ανεξόφλητη αμαρτία,

οποιαδήποτε κι αν είναι, 

την πάτησα φριχτά, και αιωνίως μάλιστα,

χωρίς... Σεπτέμβρη ξανά εξετάσεις.

 

μπορούμε να κρίνουμε τα είδη της αμαρτίας,

μόνον ανάλογα με την δυσκολία που επιβάλλει,

για να απελευθερωθούμε απ΄αυτήν.

 

και το βασικότερο,

δεν ελευθερωνόμαστε εμείς μόνοι μας,

ο Ιησούς μας ελευθερώνει,

και για αυτό Τον δοξάζουμε!

 

"αυτά που είναι ακατόρθωτα για εμάς,

είναι πανεύκολα για τον Θεό μας".